نظریات بسیاری در باب راهبردهای مقابلهای مقابل استرس وجود دارد، که در تمام آنها سه راهبرد اساسی مقابله با موقعیتهای استرس همپوشانی دارد. در جهان امروزی که همه چیز با سرعت بالایی در حال تغییر است، میزان استرس در برابر خطرات و تهدیدها بیشتر شده است. در هر فرد بسته به اینکه موقعیت را چگونه ارزیابی و برداشت کند، استرسی که ادراک میکند و همچنین بسته به شخصیت و ویژگیهایی که دارد راهبردهای مقابلهای متفاوتی اتخاذ میکند. تقریباً در تمام نظریهها با سه راهبرد مقابلهای "مسئلهمحور، هیجانی و اجتنابی "روبهرو هستیم.
در مقابله مسئلهمحور، فرد به بررسی و ارزیابی ابعاد مختلف مسئله میپردازد و به جستجوی اطلاعات و تحلیل و تفکر میپردازد. در مقابله هیجانی، فرد متمرکز بر احساسات و هیجانات خود است، با گریهکردن، ناراحت و عصبی شدن سعی در کاهش احساسات خود دارد و مقابله اجتنابی، که فرد به انکار موقعیت و کنارهگیری از مواجه با آن میپردازد.
اندلر و پارکر(1990)، این تست را با هدف ارزیابی سبکهای مقابلهای افراد در موقعیتهای استرسزا، که به سه صورت مسالهمدار، هیجانیمدار و اجتنابی است تهیه کردند. این مقیاس شامل 48 سوال است که هر 16 سوال یکی از مدلهای مقابلهای را مورد سنجش قرار میدهد. همچنین که سبک اجتنابی قابل تفکیک به دو زیرمقیاس مشغولیتاجتماعی و حواسپرتی که به ترتیب با پنج و هشت سوال ارزیابی میشود. پاسخ به هر سوال در یک طیف لیکرت پنجدرجهای از هرگز تا خیلیزیاد قرار میگیرد و مناسب پاسخگویی نوجوانان سنین دبیرستان و بزرگسالان است.
اندلر و پارکر، با تاکید بر توان بالای پرسشنامه CISS در ارزیابی و سنجش تفاوتهای فردی در سبک مقابلهای خاص در هر موقعیت تاکید میکنند و شواهد پژوهشی نیز از این یافتههای حکایت میکند و میان ویژگیهای مختلف شخصیتی و سبکهای مقابلهای همبستگی تایید شدهای وجود دارد، اما این پرسشنامه نیز مانند بسیاری از پرسشنامههای خودگزارشی که متکی به گزارش و ارزیابی خودِ فرد از عملکردش در موقعیتهای تنشزا میباشد، با خطر سوگیری بالایی از جانب آزمودنی برای ارائهی پاسخها روبهرو است، به علاوه اینکه، این آزمون فاقد شاخصهای دروغسنج میباشد. خصوصاً اینکه، جدای از بحث سوگیری هشیارانه آزمودنیها، افراد در بسیاری از موقعیتها بهطور ناهشیار، دست به رفتارهای دفاعی اجتنابی میزنند که خارج از حیطه خودآگاهی است که در این صورت سنجش این سبک را با مشکل روبهرو میکند؛ البته نه به معنای عدم تشخیص و تمییز سبکها از یکدیگر، بلکه به معنای محدودیت و وجود درصدی از خطا در تشخیص است که میتوان این موارد را جز نقاط ضعف آزمون CISS به حساب آورد.