در سالهای اخیر، رویکردها به سلامت روان انسان دستخوش تغییراتی شده است. پیشتر، انسان سالم به عنوان کسی که نشانههای بیماری و آسیب در او وجود نداشت اطلاق میشد. اما در نگاه جدید ، صرفِ بیمار نبودن و نشانه-های آسیب روانشناختی نداشتن تنها شاخص سلامتروان به حساب نمیآید، بلکه وجود ویژگیهای مثبتی مانند مانند شادمانی، اعتماد به نفس، خودمختاری یا بهعبارتی ویژگیهای مثبت روانی که باعث حرکت به سمت ارتقا و کمال استعدادها و ظرفیتهای فطری و رشد تواناییهای فطری میشود و به جای اصطلاح سلامتروانی، بهزیستی روانشناختی جایگزین شد. ریف یکی از مهمترین الگوهای بهزیستی روانشناختی را معرفی کرد. او «بهزیستی روانشناختی» را تلاش برای تحقق تواناییهای بالقوه واقعی فرد میداند.
بهزیستی روانشناختی در الگوی ریف دارای چند مولفه است. از جمله:
1-پذیرش خود: به معنای نگرش مثبت به خویش، احساس مثبت به همه جنبههای مثبت و منفی وجودی ما و زندگی گذشتهی ما.
2-روابط مثبت با دیگران: احساس رضایت از رابطه با دیگران، صمیمت در روابط و درک اهمیت این پیوندها.
3-خودمختاری: همان چیزی که تحت عنوان استقلال رفتاری میشناسیم، اینکه در رویدادهای زندگیمان نقش فعال و رفتارهای اثرگذار داشته باشیم.
4-تسلط بر محیط: حس بر محیط پیرامون، کنترل فعالیتهای بیرونی و بهرهگیری موثر از فرصتها.
5-زندگی هدفمند: این مولفه به معنای این است که زندگی گذشته و حال خود را معنادار ببینیم و در زندگی هدف داشته باشیم و برای رسیدن به آن تلاش کنیم.
6-رشد شخصی: رشد و توسعه تواناییهای فردی، احساس رشد با دوام و رسیدن به تجربههای تازه.
ریف به منظور اندازهگیری سازههای مطرح شده در الگوی بهزیستی روانشناختی، مقیاسهای بهزیستی روانشناختی را در سال 1989 طراحی کرد. فرم اصلی این مقیاس 120 سوالی بود که در بررسیهای بعدی، فرمهای کوتاهتر 84 سوالی، 54 سوالی و 18 سوالی پیشنهاد گردید. آزمودنی پرسشها را در یک طیف لیکرت از کاملاً مخالفم تا کاملاً موافقم پاسخ میدهند. این پرسشنامه 6 مولفه بهزیستی روانشناختی را میسنجد که بر اساس الگوی نظری ریف استخراج شده است. فرم 18 سوالی در سال 1989 توسط ریف طراحی و در سال 2002 مورد تجدیدنظر قرار گرفت. این فرم شامل 6 مولفه و هر مولفه شامل 3 گویه میباشد. و مناسب پاسخگویی گروهسنی بزرگسالان است.