تست‌های مهارتهای زندگی / خودکارآمدی عمومی

خودکارآمدی عمومی The Self-Efficacy Scale

لطفا سوالات را با دقت خوانده و گزینه‌ای که به شما نزدیک‌تر است را انتخاب کنید.

افزودن به لیست علاقه‌مندی‌ها

مفهوم خودکارآمدی در سال 1977 و توسط بندورا مطرح شد. بندرا خودکارآمدی را باورهای فرد در جهت قابلیت‌های خود برای سازمان‌دهی رسیدن به اهداف می‌داند. به عبارت دیگر خودکارآمدی به باورهای شخص در ارتباط با توانایی‌هایش در امور دلالت دارد. در تعریف دقیق تر نسبت به خود کارآمدی عمومی می‌توان گفت خود کارآمدی عمومی باور فرد به شایستگی کلی خود در اجرای عمل موثر است که منجر به موفقیت وی خواهد شد. از همین رو خودکارآمدی عمومی دارای دامنه‌ای وسیع می‌باشد و در حوزه های پزشکی، اجتماعی، رسانه ای، بازرگانی، روانشناسی و . . . کاربرد دارد.

کاربرد گسترده این مفهوم دانشمندان علم روانشناسی را به این فکر انداخت تا به جهت اندازه‌گیری و کمّی‌سازی آن شروع به ساخت مقیاس‌های اندازه‌گیری نمایند. یکی از این تلاش‌ها متعلق به شرر و همکاران در سال 1982 می‌باشد که با هدف سنجش خودکارآمدی عمومی آزمونی 17 گویه‌ای طراحی کردند. این مقیاس سه جنبه از رفتار شامل؛ میل به آغازگری رفتار، میل به تلاش برای کامل کردن تکلیف و مقاومت در رویارویی با موانع را اندازه‌گیری می‌نماید.

شرر و همکاران در مقاله اصلی این آزمون اعتبار را به روش آلفای کرونباخ را 0.76 و با استفاده از روش اسپیرمن 0.76 و با دونیم کردن گاتمن 0.75 به دست آوردند. همچنین در پژوهش وودوف و کاشمن(1993) به جهت مشخص شدن روایی سازه پرسشنامه را تحلیل عاملی اکتشافی کردند که وجود سه عامل را نشان داد و اعتبار آن را 0.86 گزارش شد.
درتحقیقات رضایی و همکاران(1398) ضریب پایایی براساس روش آلفای کرونباخ 0.85 گزارش شده است. همچنین روایی محتوایی 0.78 به دست آمده است. در تحقیقات حقایق و همکاران (1398) نیز ضریب همسانی درونی این مقیاس 0.83 به دست آمده است. تمدنی و همکاران (1390) در پژوهش خود اعتبار آن را 0.86 گزارش کرده است. همچنین رحیم و غباری (1390) پایایی پرسشنامه را از روش آلفای کرونباخ 0.84 گزارش کرده است.

منابع
- باقر رضایی ، لیلا حیدری نسب ، رسول روشن ، محمد غلامی فیشارکی(1398). بررسی نقش واسطه های خودکارآمدی در رابطه با استرس فرهنگی و تاب آوری در نوجوانان پناهنده افغان در ایران.کاتب جلد 6 شماره 12:75-84
- تمدنی، م.، و حاتمی، م.، و هاشمی رزینی، ه. (1389). خودکارآمدی عمومی, اهمال کاری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان. روان شناسی تربیتی (روانشناسی و علوم تربیتی), 6(17), 65-86.
- حقایق عباس، قاسمی نظام الدین، نشاط دوست حمید طاهر، کجباف محمد باقر، خانبانی مهدی. روایی و پایایی مقیاس خودکارآمدی مدیریت بیماران دیابت نوع ۲. مجله‌ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران. ۱۳۸۹; ۱۲ (۲) :۱۱۱-۱۱۵
- رحیمی پردنجانی, سعید, غباری بناب, باقر. (1390). تأثیر مداخله مبتنی بر نظریه گاردنر بر خودکارآمدی عمومی دانش آموزان ناشنوای هنرستانی شهر اصفهان. پژوهش های علوم شناختی و رفتاری, 1(1), 73-86.

- Sherer, M., Maddux, J. E., Mercandante, B., Prentice-Dunn, S., Jacobs, B., & Rogers, R. W. (1982). The Self-Efficacy Scale: Construction and Validation. Psychological Reports, 51(2), 663–671.
- Woodruff, S. L., & Cashman, J. F. (1993). Task, Domain, and General Efficacy: A Reexamination of the Self-Efficacy Scale. Psychological Reports, 72(2), 423–432. doi:10.2466/pr0.1993.72.2.423